Question |
Answer |
Zdanie w sensie logicznym start learning
|
|
wyrażenie, które jest prawdziwe albo fałszywe. Wyrażenie jest prawdziwe, gdy opisuje rzeczywistość tak jak się ona ma, natomiast wyrażenie jest fałszywe kiedy opisuje rzeczywistość nie tak, jak się ona ma. Prawdę oraz fałsz nazywamy wartościami logicznymi, dlatego zdaniem w sensie logicznym jest takie wyrażenie, które ma wartość logiczną.
|
|
|
start learning
|
|
Wyrażenie występujące w rachunku zdań, za które wolno wstawić dowolne zdanie. Jako zmiennych zdaniowych używa się liter p, q, r, s,t. O ile za różne zmienne zdaniowe wolno wstawić to samo zdanie, o tyle za jedną zmienną zdaniową występującą w danym wyrażeniu kilkakrotnie nie wolno wstawić różnych zdań. Wstawianie musi być bowiem konsekwentne.
|
|
|
start learning
|
|
Wyrażenie, które po dołączeniu do niego jednego zdania jako argumentu daje nowe zdanie o wartości logicznej wyznaczonej w szczególny sposób przez wartość logiczną zdania dołączonego.
|
|
|
start learning
|
|
Wyrażenie, które po dołączeniu do niego dwóch zdań jako argumentów daje nowe zdanie o wartości logicznej wyznaczonej w szczególny sposób przez wartości logiczne dołączonych zdań.
|
|
|
start learning
|
|
Zdanie dołączone do spójnika negacji nazywamy zdaniem zanegowanym, zdanie powstałe przez zanegowanie określonego zdania nazywamy negacją. Tworzą one parę zdań wzajem sprzecznych.
|
|
|
start learning
|
|
Charakteryzuje się tym, że powstałe z niego zdanie jest prawdziwe tylko wtedy, gdy oba jego czynniki są prawdziwe, jeśli choć jeden z czynników jest fałszywy to całe zdanie też jest fałszywe.
|
|
|
start learning
|
|
Charakteryzuje się tym, że powstałe z niego zdanie jest prawdziwe już wtedy, gdy chociaż jeden z jego składników jest prawdziwy, kiedy oba składniki są fałszywy to całe zdanie też jest fałszywe.
|
|
|
start learning
|
|
Charakteryzuje się tym, że powstałe z niego zdanie jest fałszywe tylko wtedy gdy poprzednik jest prawdziwy a następnik jest fałszywy.
|
|
|
start learning
|
|
Charakteryzuje się tym, że powstałe z niego zdanie jest prawdziwe wtedy gdy oba człony mają taką samą wartość logiczną, czyli oba są prawdziwe albo oba są fałszywe.
|
|
|
start learning
|
|
1. Każda zmienna zdaniowa jest wyrażeniem rachunku zdań 2. jeżeli sekwencja postaci A jest wyrażeniem rachunku zdań, to także sekwencja postaci ~(A) jest wyrażeniem rachunku zdań 3. jeżeli sekwencja postaci A oraz B są wyrażeniami rachunku zdań, to także sekwencje postaci A^B AvB A>B A=B są wyrażeniami rachunku zdań.
|
|
|
start learning
|
|
Wyrażenie rachunku zdań, które przy wszelkich wstawieniach za występujące w nich zmienne zdaniowe przekształcają się w zdania prawdziwe. Tez rachunku zdań jest nieskończenie wiele.
|
|
|
start learning
|
|
Każde zdanie jest równoważne z samym sobą.
|
|
|
Zasada podwójnego przeczenia start learning
|
|
Każde zdanie jest równoważne zdaniu powstałemu przez podwójne jego zanegowanie.
|
|
|
start learning
|
|
Dwa zdania wzajem sprzeczne nie są oba prawdziwe.
|
|
|
Zasada wyłączonego środka start learning
|
|
Dwa zdania wzajem sprzeczne nie są oba fałszywe.
|
|
|
Prawo redukcji do absurdu start learning
|
|
Jeśli dane zdanie implikuje swoją negację, to ta negacja jest prawdziwa.
|
|
|
start learning
|
|
Koniunkcja dwóch zdań implikuje pierwsze z tych zdań.
|
|
|
Prawo przemienności koniunkcji start learning
|
|
Koniunkcja pierwszego i drugiego zdania jest równoważna koniunkcji drugiego i pierwszego zdania.
|
|
|
start learning
|
|
Każde zdanie implikuje alternatywę, której jest składnikiem.
|
|
|
Prawo przemienności alternatywy start learning
|
|
Alternatywa pierwszego i drugiego zdania jest równoważna alternatywie drugiego i pierwszego zdania.
|
|
|
Pierwsze prawo de Morgana start learning
|
|
Negacja koniunkcji zdań jest równoważna alternatywie negacji tych zdań.
|
|
|
start learning
|
|
Negacja alternatywy zdań jest równoważna koniunkcji negacji tych zdań.
|
|
|
start learning
|
|
Gdy jedno zdanie implikuje drugie i jest tak jak stwierdza pierwsze zdanie to jest też tak jak stwierdza drugie zdanie.
|
|
|
start learning
|
|
Gdy jedno zdanie implikuje drugie i nie jest tak jak mówi drugie to nie jest też tak jak mówi pierwsze zdanie.
|
|
|
start learning
|
|
Gdy dane zdanie jest fałszywe to implikuje ono dowolne zdanie.
|
|
|
start learning
|
|
Gdy jedno zdanie implikuje drugie to negacja drugiego implikuje negację pierwszego zdania.
|
|
|
Prawo przemienności równoważności start learning
|
|
Równoważność pierwszego i drugiego zdania jest równoważna równoważności drugiego i pierwszego zdania.
|
|
|
Prawo łączności koniunkcji start learning
|
|
Wskazuje na równoważność złożonych koniunkcji różniących się tylko usytuowaniem czynników.
|
|
|
Prawo łączności alternatywy start learning
|
|
Wskazuje na równoważność złożonych alternatyw, różniących się tylko usytuowaniem składników.
|
|
|
Prawo rozdzielności koniunkcji względem alternatywy start learning
|
|
Wskazuje na równoważność swoiście złożonej koniunkcji ze swoiście złożoną alternatywą.
|
|
|
Prawo rozdzielności alternatywy względem koniunkcji start learning
|
|
Wskazuje na równoważność swoiście złożonej alternatywy ze swoiście złożoną koniunkcją.
|
|
|
start learning
|
|
Wskazuje na równoważność swoiście przekształconych implikacji.
|
|
|
start learning
|
|
Implikacja o złożonym poprzedniku implikuje implikację o swoiście złożonym następniku.
|
|
|
start learning
|
|
Implikacja o złożonym następniku implikuje implikację o swoiście złożonym poprzedniku.
|
|
|
Prawo sylogizmu hipotetycznego start learning
|
|
Gdy pierwsze zdanie implikuje drugie, a drugie implikuje trzecie, to pierwsze implikuje trzecie zdanie.
|
|
|
Prawo dylematu konstrukcyjnego start learning
|
|
Gdy jedno zdanie implikuje dane zdanie i drugie implikuje dane zdanie i jest tak jak stwierdza pierwsze lub drugie zdanie to jest też tak jak mówi zdanie implikowane.
|
|
|
Formalizacja rachunku zdań start learning
|
|
Polega na wyborze pewnych tez rachunku zdań jako aksjomatów i podaniu reguł wyprowadzania z jednych tez innych tez.
|
|
|
start learning
|
|
Jeżeli wyrażenie postaci A jest tezą rachunku zdań, to tezą rachunku zdań jest też wyrażenie postaci B powstałe z A przez konsekwentne podstawienie za występującą w nim zmienną zdaniową dowolnego wyrażenia rachunku zdań.
|
|
|
start learning
|
|
Jeżeli wyrażenie postaci A>B jest tezą rachunku zdań i wyrażenie postaci A jest tezą rachunku zdań to także wyrażenie postaci B jest tezą rachunku zdań.
|
|
|
start learning
|
|
Jeżeli wyrażenie postaci A jest tezą rachunku zdań, to tezą rachunku zdań jest też wyrażenie postaci B powstałe z A przez zastąpienie występującego w A wyrażenia rachunku zdań innym wyrażeniem rachunku zdań odpowiadającym mu na podstawie definicji: (D1) C^D=~(C>~D) (D2) CvD=~C>D (D3) ~[(C>D)>~(D>C)]
|
|
|
Dowód wyrażenia W, na gruncie aksjomatów 1,2,3, w oparciu o reguły p, o,z start learning
|
|
Ciąg wyrażeń rachunku zdań taki, że każde wyrażenie tego ciągu albo jest jednym z aksjomatów 1-3 albo powstaje z wcześniejszego wyrażenia ciągu przez zastosowanie reguły p, o lub z, a przy tym ostatnim wyrażeniem tego ciągu jest wyrażenie W.
|
|
|
start learning
|
|
Dowodem wyrażenia W na gruncie aksjomatów tworzących zbiór A w oparciu o reguły tworzące zbiór R jest taki ciąg wyrażeń, że każde wyrażenie tego ciągu albo jest jednym z aksjomatów ze zbioru A albo powstaje z wcześniejszych wyrażeń tego ciągu przez zastosowanie którejś z reguł ze zbioru R, a przy tym ostatnim wyrażeniem tego ciągu jest wyrażenie W.
|
|
|