Question  |
Answer |
Podwójna natura przestępstwa. start learning
|
|
ma dwie strony: obiektywną: powodującą widoczne zmiany nim spowodowane i subiektywną: odwołującą się do psychiki sprawcy. ma dwie natury: ontologiczną-wywołującą zmiany w świecie i normatywną-naruszającą normę nak./zak. pod groźbą kary.
|
|
|
Jakie włąsciwości musi posiadać czyn aby był uznany za przestępstwo (Beling) start learning
|
|
Jest to czyn realizujący znamiona czynu zabronionego pod groźbą kary, bezprawnym i zawinionym.
|
|
|
Dwa ujęcia istoty przestępstwa. start learning
|
|
W prawie karnym czynu, charakt. dla demok. państw prawa przestępstwo to atak na dobro chronione przez porz. prawny. W nprawie karnym sprawcy, charakt. dla państw totalit. przest. jest niepsłuszeństwem wobec nakazu lub zakazu władzy.
|
|
|
Czyn w klasycznym jęciu przestępstwa. start learning
|
|
Czyn w ujęciu klasycznym to dzieło woli danego podmiotu.
|
|
|
Neoklasyczne pojęcie czynu. start learning
|
|
Położono tu nacisk na kontakt sprawcy ze społeczeństwem. Czyn jest więc społecznie doniosłą jednostką uzewnętrznionego zachowania się sprawcy, psychicznie kierunkowaną na określony cel w postaci kompleks ruchów lb też ruchów zahamowanych.
|
|
|
Jaka jest najistotniejsza nowość wprowadzona do pojęcia przestępstwa przez finalizm? start learning
|
|
Jest to wprowadzenie do pois przestępstwa kwestii myślności i niemyślności.
|
|
|
Pojęcie czynu w finalizmie. start learning
|
|
Czyn nie jest tylko przyczynowym spowodowaniem zmiany w świecie, jest celową aktywnością człowieka, który zna powiązania przyczynowe i może sterować przebiegiem następstw przyczynowych.
|
|
|
Fnkcje opis czynu jako zgodnego z typem czyn zabronionego. start learning
|
|
Zewnętrzna fnkcja opisu typu czynu zabronionego odróżnia go od czynów niezabronionych, wewnętrzna natomiast od innych czynów zabronionych.
|
|
|
Zgodność cynu z typem czynu zabronionego w ujęciu klasycznym. start learning
|
|
Ten element struktry był w ujęciu klasycznym rozumiany czysto opisowo i obiektywnie. Opis ma być pozbawiony elementów podmiotowych (przeycia psychiczne sprawcy) i wartościjących. Zgodność czyn nie przesądza jeszcze o jego ujemnej ocenie.
|
|
|
Zgodność czynu z typemczynu zabronionego w ujęciu neoklasycznym. start learning
|
|
Elementami opisu czynu zabronionego mogą być znamiona podmiotowe i jego społeczna szkodliwość(a więc wartościowanie). Na opis ten składa się również stwierdzenie braku kontratypów.
|
|
|
Bezprawność w neoklasycznym ujęciu. start learning
|
|
Bezprawność w noeklasycznym ujęciu jest przesądzona jeżeli stwierdzi się zgodność czynu z typem czynu zabronionego.
|
|
|
Wkład finalizmu w ocenę zgodności czynu z typem czynu zabronionego. start learning
|
|
Umyślność i nieumyślność nie jest zagadnieniem winy, ale decyduje o zgodności albo jej braku z typem czynu zabronionego.
|
|
|
Bezprawność w ujęciu klasycznym. start learning
|
|
Jest to sąd wartościujący odnoszący się do czynu realizującego znamiona czynu zabronionego pod groźbą kary. Czyyn realizujący znamiona czynu zabronionego pod groźbą kary może mieć wyłączoną bezprawność (kontratypy).
|
|
|
|
start learning
|
|
WIna w ujęciu klasycznym to zaszłość psychiczna między sprawcą a jego czynem.
|
|
|
|
start learning
|
|
W.um.: sprawca miał zamiar pop. czyn zabr.,w. nieum.: sprawca przewidywał możl. pop. czynu zabr., ale bezpodstawnie przyp.,że go uniknie lub gdy nie przewidywał pop. czynu zabr. choć mógł i powinien go przewidzieć. Jest też kombinowana umyślno-nieum.
|
|
|
