Question  |
Answer |
|
start learning
|
|
1887-1965, wybitny architekt szwajcarski (od 1930 francuski), współtwórca malarskiego puryzmu i architektonicznego modernizmu. . Autor dzieł o wybitnych walorach estetycznych i architektonicznych, które ukierunkowały rozwój powojennej architektury mieszkaniowej. W 1946 r. opublikował system nazwany "Modulor", łączący zasadę złotego podziału z proporcjami ludzkiej sylwetki. Studiował w Wiedniu z Josefem Hoffmannem, potem pracował w biurze Petera Behrensa wraz z Walterem Gropiusem i Miesem van der Rohe (w 1910 r. poznał tam projekty Franka Lloyda Wrighta).
|
|
|
|
start learning
|
|
Le Corbusier, Kaplica Nôtre-Dame-du-Haut w Ronchamp, 1950
|
|
|
|
start learning
|
|
Le Corbusier, Kaplica Nôtre-Dame-du-Haut w Ronchamp, 1950
|
|
|
|
start learning
|
|
Le Corbusier, Jednostka mieszkalna w Marsylii, 1945-52
|
|
|
|
start learning
|
|
Le Corbusier, Jednostka mieszkalna w Marsylii, 1945-52
|
|
|
|
start learning
|
|
Le Corbusier, Dom studentów szwajcarskich w Paryżu, 1931
|
|
|
|
start learning
|
|
Le Corbusier, Dom studentów szwajcarskich w Paryżu, 1931
|
|
|
|
start learning
|
|
Le Corbusier, Dom studentów szwajcarskich w Paryżu, 1931
|
|
|
RENZO PIANO, RICHARD ROGERS start learning
|
|
włoski architekt, laureat Nagrody Pritzkera. Uczył się, a potem sam nauczał na Politechnice w Mediolanie. W latach 1965–1970 pracował z Louisem Kahnem i Mackowskym. Od 1971 do 1977 współpracował z Richardem Rogersem – ich najbardziej znany projekt to Centre Georges Pompidou w Paryżu (1977).
|
|
|
|
start learning
|
|
Narodowe Centrum Kultury i Sztuki im. Georgesa Pompidou, nazywane Centrum Pompidou albo Baubourg, a przez okolicznych mieszkańców "Rafinerią". Jest to pierwsza budowla całkowicie odwracająca hierarchię elementów budowli. Wszystkie elementy techniczne wyrzucono z wewnętrznej przestrzeni budynku, nadając im prowokacyjny walor estetyczny. Zaprojektowali architekci Renzo Piano, Richard Rogers i Gianfranco Franchini. Budowę ukończono w 1977 r.
|
|
|
|
start learning
|
|
|
|
|
|
start learning
|
|
Regionalizm krytyczny polega - zgodnie z jego teorią - nie na stosowaniu elementów tradycji regionalnej do architektury nowoczesnej, ale na dostosowywaniu architektury nowoczesnej do specyfiki miejscowej tradycji. duński architekt, zaliczany do nurtu krytycznego regionalizmu. Najsłynniejszy projekt to gmach opery w Sydney (budowana w latach 1959-1973). Opera w Sydney uznana została za narodowe dziedzictwo kultury, wpisana na listę duńskiego kanonu kultury w 2006r
|
|
|
|
start learning
|
|
Jorn Utzon, Opera w Sydney
|
|
|
|
start learning
|
|
Przykładem postmodernistycznej architektury Moore'a jest Piazza d'Italia, zbudowana w latach 1977-78. architekt amerykański, jeden z teoretyków i twórców architektury postmodernistycznej. Przykładem postmodernistycznej architektury Moore'a jest Piazza d'Italia, zbudowana w latach 1977-78.
|
|
|
|
start learning
|
|
Charles, Moore, Piazza d’Italia, Nowy Orlean, USA Pizza d'Italia jest perfekcyjną technologicznie, ale jarmarczną w całokształcie kompilacją elementów architektury renesansowej, umieszczonej w centrum Nowego Orleanu. Jej istotą jest wykorzystywanie elementów utrwalonych w kulturze i nadawanie im nowego znaczenia przez tworzenie nowego, często ironicznego kontekstu.
|
|
|
|
start learning
|
|
polski architekt, po II wojnie światowej działający w USA. Jego najważniejsze dzieło to arena w Rakeigh w Północnej Karolinie, nazywana Paraboleum.
|
|
|
|
start learning
|
|
Maciej Nowicki, Arena Raleigh (Paraboleum) w Północnej Karolinie Istotę tej eleganckiej i wyrafinowanej konstrukcji wyjaśniają fotografie i nazwa (można doszukać się tu pokrewieństw z nieistniejącym już dzisiaj, warszawskim SuperSamem). Budowlę ukończono w 1952 r., po śmierci Nowickiego w katastrofie lotniczej.
|
|
|
|
start learning
|
|
Maciej Nowicki, Arena Raleigh (Paraboleum) w Północnej Karolinie
|
|
|
|
start learning
|
|
Maciej Nowicki, Arena Raleigh (Paraboleum) w Północnej Karolinie
|
|
|
|
start learning
|
|
Jego najsłynniejsze prace to Gateway Arch, przekrycie lodowiska w New Haeven, oraz port lotniczy Kennedy'ego w Nowym Yorku - wszystkie łączące biologiczny dynamizm z matematyczną precyzją rozwiązania konstrukcyjnego. amerykański architekt i designer fińskiego pochodzenia. Jest przykładem architekta, który przeszedł drogę od geometrycznego funkcjonalizmu Miesa van der Rohe do ekspresjonistycznego modernizmu Ericha Mendelsohna.
|
|
|
|
start learning
|
|
Eero Saarinen, Gateway Arch (Łuk Jeffersona), St. Louis, projekt 1948, budowa 1963
|
|
|
|
start learning
|
|
Eero Saarinen, Lotnisko Kennedy'ego, 1956-1962
|
|
|
|
start learning
|
|
Eero Saarinen, Lotnisko Kennedy'ego, 1956-1962
|
|
|
|
start learning
|
|
Oscar Niemeyer, Centrum Kongresowe w Brazylii
|
|
|
|
start learning
|
|
Oscar Niemeyer, Katedra w Brazylii, 1970
|
|
|
|
start learning
|
|
Oscar Niemeyer, Centrum Sztuki Niteroi, 1991
|
|
|
|
start learning
|
|
Oscar Niemeyer, Budynek kasyna na Maderze, 1966
|
|
|
|
start learning
|
|
Oscar Niemeyer (z Le Corbusierem), Budynek ONZ w Nowym Jorku, 1952
|
|
|
|
start learning
|
|
Alvar Aalto, Centrum kongresowe i Sala Koncertowa w Helsinkach
|
|
|
|
start learning
|
|
Alvar Aalto, Centrum kongresowe i Sala Koncertowa w Helsinkach
|
|
|
|
start learning
|
|
Alvar Aalto, Centrum kongresowe i Sala Koncertowa w Helsinkach
|
|
|
|
start learning
|
|
Kenzo Tange, Katedra NMP w Tokio
|
|
|
|
start learning
|
|
Kenzo Tange, Katedra NMP w Tokio
|
|
|
|
start learning
|
|
Kenzo Tange, Katedra NMP w Tokio
|
|
|
|
start learning
|
|
Kenzo Tange, Centrum Pokoju w Hiroszimie
|
|
|
|
start learning
|
|
Kenzo Tange, Centrum Pokoju w Hiroszimie
|
|
|
|
start learning
|
|
Kenzo Tange, Centrum Pokoju w Hiroszimie
|
|
|
|
start learning
|
|
Frank Gehry, Muzeum Guggenheima w Bilbao, 1991-1997
|
|
|
|
start learning
|
|
Frank Gehry, Sala koncertowa Disneya, Los Angeles, 1999-2003
|
|
|
